بررسی تنگناهای طبیعی توسعة فیزیکی شهر سنندج

توپوگرافی و پدیده های طبیعی در مکان گزینی، گسترش، توسعة فیزیکی و مورفولوژی شهرها تأثیر بسزایی دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر، شناخت تنگناهای طبیعی توسعة فیزیکی شهر سنندج و مکان یابی مناسب آن در توسعة آینده است. برای نیل به این هدف، از نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، کاربری اراضی، داده های هواشناسی، منابع کتابخانه ای و تحقیقات میدانی بهره گرفته شده است. ابتدا محدودة منطقة پژوهش روی نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی تعیین شد، سپس ازطریق نرم افزار 2004 autocad map وarcinfo 8.0 به رقومی سازی نقشه ها، خطاگیری و تهیة توپولوژی پرداخته شد و از طریق سامان? اطلاعات جغرافیایی ((gis پایگاه اطلاعاتی نقشه ها تهیه گردید. در تهیة خروجی های مورد نیاز از برنامة الحاقی تحلیل گر فضایی در سامان? اطلاعات جغرافیایی بهره گیری شد. پس از آن، مطالعات میدانی صورت گرفت. نتایج نشان داد عواملی همچون ارتفاعات آبیدر، تپه های داخل شهر و رودخان? قشلاق تنگناهایی را برای توسعة شهر به وجود آورده اند، به گونه ای که تنها 81/4 درصد از محدودة مورد مطالعه، مناسب توسعة شهر برشمرده می شود.